Yaşlanma sosyolojisi ve sosyal gerontoloji için teorik keskinliğin eksiliği büyük bir endişe sebebidir. Özellikle Birren ve Bengtson (1988) tüm sosyal gerontolojiyi “veri açısından zengin ama teori açısından zayıf” olarak tanımlamışlardır. Teori eksikliğini gidermek için yazılan bu makale, genel sosyal gerontoloji literatürünü Marksist bir perspektiften gözden geçirmektedir. Bulgular, Marksist çerçevenin, sosyal gerontolojinin şimdiye kadar hem akademik hem de uygulamalı alanlarda incelenmemiş olan yönlerini aydınlatabileceğini göstermektedir.