Bu çalışma, yoksulluğun nedenlerini ve ortadan kaldırılma imkânlarını antropolojik ve politik bağlamda soruşturmayı amaçlamaktadır. Çalışmanın başlangıç hipotezi, yoksulluğun ontik-ontolojik ve nesnel yoksunluklardan kopmuş bir “psikolojik gerçeklik” içinde solipsist-elitist politik tercihlerle belirmiş sosyo-ekonomik bir statü olması yanında, “vazgeçilmez-stratejik hedef” sayılarak yaratılan/korunan bir politik-olgu olduğudur. Yoksulluğun kaynağındaki yoksunlukların tarihi, insan-öncesi olumsallıklar tarihidir. Bu olumsallıklar somut nesne ve olaylara içkin olduğu için kaçınılmazdır; hepsi tüm somut nesne ve olaylar bakımından kimyasal-fiziksel ve jeolojik nedenselliklerle, canlı varlıklar bakımından ise ayrıca biyolojik-zoolojik nedenselliklerle belirir. Bu nedenselliklere/olumsallıklara direnildikçe başlayan insan-türleşmesini ve hayvanlı-doğa tarihinin çatallanmasını temsil eden antropolojik tarih, aynı zamanda insanın bunlara yeterince direnememesinin tarihidir. Bu yüzden insanlık tarihi, zoolojik-antropolojik veya antropolojik-politik bir tarih olarak sürmektedir. İnsan-öncesi ontik-ontolojik gerçeklikler katmanına eklenen “psikolojik gerçeklik”, insanların nesnel-gerçek yoksunluklardan tamamen kopmuş öznel-tahayyüli yoksunluk algılarına işaret eder. Böyle bir öznel-algılama olumsallığı, diğer insanlara karşı dominant olmuş insan-bireylerin eşitsizliklere-hiyerarşiye, asalaklığa-sömürüye dayalı sosyo-ekonomik sistemleri yaratan politikayı ve insanlık tarihinin gidişatını da belirleyebilmelerine doğru açılmıştır. Dolayısıyla bu metinde zoolojik-antropolojik köklere uzanan bir bakışla, yoksulluğu yaratan “politika”nın geneolojik analizi yapılmaya çalışılmıştır. Artalanında “yoksulluğu yok etmeyi düşünmek” duran bu çalışmanın çıkarımları, felsefeden ideolojik-politik önermelere kaçınılmaz olarak bağlanan bir sonuç ile kapanmıştır.
